PƏLMƏ

I
(Ağcabədi, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Meğri, Ordubad, Şahbuz, Ucar, Tərtər, Zəngilan)
duman, çən. – Havada pəlmə var (Tərtər); – Pəlmədə adam adamı seçə bilmir (Ağcabədi); – Böyün hava pəlmədi (Zəngilan); – Pəlmədə yol getməy olar? (Ucar)
II
(Ağdam, Ağcabədi, Tərtər)
gözdə əmələ gələn tor. – Gözümdə pəlmə var (Tərtər)
PƏLLİK
PƏLMƏLƏNMƏX’

Digər lüğətlərdə

заводи́ть кинобу́дка непоча́тость норд-о́ст схлопота́ть уме́ньшить уце́живать флюори́т францу́зить энигмати́чность эсде́к выпя́ливать заго́н одушевлённый пома́лу такти́льный вар жало страх тяга enthralling jocose occipital streetward traffic policeman