gariban
sif. [ər.] 1. Yad yerdə olan, qürbətdə yaşayan, özgə yerli, gəlmə. Dünən görürdüm ki, qərib osmanlılar qaçırlar konsulxanaya ki, təzə sultanın taxta ç
Tam oxu »I прил. 1. чужой, нездешний, пришлый 2. одинокий, сиротливый 3. незнакомый, чужой. Qərib yer незнакомое место II сущ
Tam oxu »1. чужак, чужеземец, пришелец, пришлый, приезжий, нездешний, живущий на чужбине; 2. странный, необыкновенный, чудной; 3
Tam oxu »I. i. stranger, foreigner; outlander; ~ olmaq to be* a stranger / foreigner II. s. strange, foreign; outlandish ~ adam a strange man, a foreigner, a s
Tam oxu »[ər.] 1. прил. гъариб, гъурбатда яшамиш жезвай, чкадинди тушир, масанай атай, ччара чкадай атай, атай (мес
Tam oxu »QƏRİB1 ə. 1) yaxın; 2) qohum-qonşu. QƏRİB2 ə. 1) yad yerdə yaşayan; yad; 2) kimsəsiz, yazıq; 3) adətdənkənar; 4) qəribə, təəccüblü
Tam oxu »QƏRİB – DOĞMA Yox, qardaşım, bizi dartıb qərib vilayətə apardığın yetər, daha bunu vermərəm, – deyə anam dayımın təklifini rədd etdi (S
Tam oxu »