RÜBƏNDLİ

sif. Üzündə rübənd olan, üzünə rübənd taxmış. Rübəndli qadın.
– Minnət xanım üzü rübəndli gəlib ortada durur. Ü.Hacıbəyov.
Kənardakı hovuzun yanında … ağ rübəndli bir qadın durub, gözlərini məscidin qapılarına dikmişdi. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RÜBƏNDLİ RÜBƏNDLİ Başı çarşablı, üzü rübəndli Xorasan arvadları., çörək tələb edirdilər (A.Şaiq); DUVAQLI Bir yandasa ağ eyvanlı təzə binalar; Ağ duvaqlı gəlin
RÜBƏND
RÜBLÜK

Digər lüğətlərdə

библиоте́карский дисфеми́зм здравоохране́ние инволюцио́нный осолоди́ть туаре́г упоко́й формали́стский чу́ня шеститы́сячная эре́кция заверше́ние изменя́емый междуря́дный отплета́ться перегу́ливать узколи́стый accentor forenamed Franconia implicit launch out lunchie polypous скобяной