RƏNCBƏRLİK

is.
1. Rəncbərin işi, peşəsi; əkinçilik, taxılçılıq. Kəndlilər rəncbərlik, maldarlıq və bağbançılıqla yarıac həyat sürərdilər.
2. Zəhmətkeşlik, əməkçi kəndli.
[İmdad:] Atamız [Paşa bəyin] atasına, özümüz özünə rəncbərlik eləyib, bəhrə vermişik. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RƏNCBƏRLİK rəncbərlik bax əkinçilik 1
RƏNCBƏR
RƏNCİDƏ

Digər lüğətlərdə