SPITE

spite1

n hirs, acıq, kin, qəzəb, ədavət; düşmənçilik, hirslilik; out of / for / from / in ~ acıqla, acığına, acıqdan; I’m sure she only said it out of spite Mən əminəm ki, o bunu acıqdan dedi; in ~ of baxmayaraq; I went out in spite of the rain Yağışa baxmayaraq mən bayıra çıxdım

spite2

v 1. acıqla / acıqdan etmək, 2. əsəbiləşdirmək, cırnatmaq, özündən çıxartmaq

SPIT
SPITEFUL