TƏNGİŞMƏK

f. Təng olmaq, çətinliklə nəfəs almaq, tövşümək, ürəyi sıxılmaq.
[Gövhər xanım:] Oturub bir az özümü havaya verim, nəfəsim təngişir. S.S.Axundov.
Ər-arvad içəridə çəkişdi, axırda Şəbistan təngişib bayıra çıxdı. S.Rəhimov.

TƏNGİŞMƏ
TƏNGİTMƏ

Digər lüğətlərdə