I
(Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar, Yevlax)
şoraba, duza və ya sirkəyə qoyulmuş xiyar, kələm, badımcan və s. – Çox ləzətdi tutmadı, yeməynən doymax olmur (Yevlax); – Aşnan tutma çox ləzzətdi olur (Ucar)
◊ Tutma qoymax (Yevlax) – şoraba qoymax. – Bi:l çox qəşəng tutma qoymuşam. Tutma tutmax (Kürdəmir, Ucar) – şoraba qoymaq. – Badımcan tutmasını kürdəmirrilər kimi tutma tutan tappazsan (Kürdəmir)
II
(Ağdam, Ağdaş, Meğri, Şəki, Şuşa)
xəstəlik adı. – Aydının tutması var, tutanda yazıx özün bilmir (Ağdam); – Əhməd tutma olub (Ağdaş); – Tutması var Mavıt dayinin (Şəki)
◊ Tutması durmax (Şuşa) – ürəkkeçməsi tutmaq. – Genə Ürbabənin tutması duruf. Tutması tutmax (Meğri) – ürəyi keçmək. – Tutması tutanda özün bilmir o
III
(Şuşa)
1. inad
2. acıq. – Tutmaηı qoy yerə insafınnan danış
◊ Tutması tutmax (Şuşa) – 1. inad etmək; 2. acığı tutmaq. – Həsənin tutması tutuf; – Onun tutması tutuf, onnan danışma:n xeyri yoxdu
IV
(Laçın)
seçmə, yaxşı. – Bir tutma qoyun qoyunnarın içinnən tutum, neçə verim? (Laçın)
V
(Borçalı, Gəncə, Qazax, Ordubad, Şərur, İrəvan)
1. qovunun bir növü. – Tutma gej yetişəndi (Borçalı); – Tutma şirin olur (Qazax); – Axjam gələndə tutma yemiş al (Gəncə); – Tutma qovun çox şirin olur (Ordubad)
2. qışa saxlanılmış qovun