TƏRLƏTMƏK

f.
1. Bir şeyin təsiri ilə tər əmələ gətirmək, tər tökdürmək, tərləməsinə səbəb olmaq. İsti havada çay adamı tərlədir. Banka qoyub xəstəni tərlətmək.
2. məc. Çox yormaq, üzmək, əldən salmaq. Bu iş məni lap tərlətdi.
TƏRLƏTMƏ
TƏRLİ

Digər lüğətlərdə

востокове́дный ни́зкость пристя́жка сервили́зм увороти́ться шухари́ть вермише́левый возмущённый встрёпанный выкобе́ниваться магнитное наклоне́ние прилежа́щий провози́ть строчи́ть кланяться according as flossy non-jurant Paulician pixyish retrogress speciesism unjudicial абстракция прибаутка