UÇMAQ

I 1. UÇMAQ (quşlara aid) Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu (Mir Cəlal); QANADLANMAQ Qırğı... dərhal qanadlanaraq Cəfər əminin çiyninə qondu (H.Nəzərli); QANAD AÇMAQ (şair.) Azadlığın böyük qəlbi qartal kimi qanad açır (S.Vurğun); QANAD ÇALMAQ Asta qanad çalın qafil telləri; Hayıfdır, salarsız düzə, dumalar(M.P.Vaqif); SÜZMƏK (səssiz uçmaq) Təsbeh kimi qatarınız düzərsiz; Havalanıb ərş üzündə süzərsiz (M.V.Vidadi).

2. UÇMAQ (təyyarəyə aid) Uçur dağıdaraq buludu lay-lay; Təyyarə göylərin yeddi qatında (B.Vahabzadə); QANADLANMAQ Təyyarə dairələr cızaraq yüksəklərə qanadlandı (Ə.Məmmədxanlı).

II 1. UÇMAQ, DAĞILMAQ, YIXILMAQ

2. uçmaq bax dağılmaq 1

III uçmaq bax cənnət

UÇAQ
UÇUQ
OBASTAN VİKİ
Uçmaq
Uçmaq - türk və altay mifologiyasında cənnət. Uçmağ (Uçmak, Ocmah, Uçmax) olaraq da deyilər. Əleyhdarı Tamaqdır. Ölümdən sonra yaxşı insanların mükafat olaraq gedəcəyi yer. Yaşıllıqlarla və nemətlərlə doludur. İşıq dolu bir məkandır. Hər inancda ölümdən sonra yaxşı insanların gedəcəyi gözəl bir dünya və ya məkan vəd edilir. Uçmaq sözü türk mədəniyyət tarixində bir dövr "cənnət" sözündən çox daha çox istifadə edilmişdir və daha məşhurdur. Yunus Əmrənin sətirlərində tez-tez rast gəlinən bir sözdür. Anlayışın əsasında, ruhun bədəni tərk etdiyi zaman "uçan quş" qılığında olduğuna dair köhnə türk inancları vardır.

Digər lüğətlərdə