VÜSUL

is. [ ər. ] Çatma, yetişmə, varma.
Şiraz tənbəkisi göndərdim, vüsulundan məni xəbərdar eylə. M.F.Axundzadə.

□ Vüsul olmaq – çatmaq, yetişmək, varmaq, varid olmaq.
[Fəxrəddin:] Çox yaxşı, tənək çubuqları da ki vüsul oldu. N.Vəzirov.
[Nəcəf bəy:] Bəradərim Nəcəf! Kağız yazıb Cavadnan göndərmişdin, gəldi, vüsul oldu. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Hacı Kazım Ələmşahova göndərdiyiniz kağız və pul qəpiyinə qədər gəlib vüsul oldu. S.Rəhimov.

VÜSUQ
VÜZƏRA

Digər lüğətlərdə