XOŞQAMƏT sif. [ fars. xoş və ər. qamət] Gözəl boy-buxunu, qədd-qaməti, sərrast bədəni olan; boy-buxunlu. Əla, ey sərvixoşrəftar, xoşqamət, xudahafiz! Edər məşuqdən aşiq, budur adət, xudahafiz! Q.Zakir.