1. məch. Xırda-xırda edilmək, doğranmaq, tikə-tikə edilmək.
2. t-siz. Parça-parça olmaq, xırda-xırda olmaq, tlkə-tikə olmaq; ovxalanmaq.
Səhərdən bəri lopa-lopa yağan qar indi xırdalanıb şəkər kimi ələnirdi.
3. məch. Öz qiymətinə bərabər xırda (kağız və ya metal) pulla dəyişilmək (iri pul).
4. məc. Kiçilmək, cılızlaşmaq, əvvəlki bütövlüyünü, dolğunluğunu itirmək.
Ot bitər kökü üstə; Yalanmış, bu yalanmış; Babək nəsli gör bu gün; Necə də xırdalanmış!