YERİKLƏMƏK

f.
1. Hamiləlik dövründə ağız dadının azması nəticəsində turşu və ya başqa şeylərə ehtiyac hiss etmək.
Onun anası yerikləyəndə aslan ətinin kababını yemiş imiş. M.İbrahimov.

2. məc. Bir şeyin həsrətində olmaq, bərk istəmək, həris olmaq.
[Koroğlu dedi:] Koroğlu fərmanı mərdi-mərdanə; Dəlilərim yerikləyir al qana. Koroğlu”.

Etimologiya

  • YERİKLƏMƏK Mənbələrdə həvəs göstərmək, istəmək kimi açıqlanıb. Yerimək (bətndə dölün tərpənməsi) sözü ilə heç bir əlaqəsi yoxdur, çünki proses (həvəs) tərpənmədə
YERİKLƏMƏ
YERİMƏ

Digər lüğətlərdə