YERƏBAXAN

is.sif. Zahirən sakit, dinməz, zərərsiz görünən, əslində isə hiyləgər, fitnəkar, xəbis adam haqqında.
Suyun lal axanı, adamın yerəbaxanı. (Məsəl).
Qaraqabaq, yerəbaxan, gözü gömgöy, rəngi kürən; O fitnələr övladının hiylə yağır sifətindən. S.Vurğun.

YEREŞƏN
YERƏNCİRİ

Digər lüğətlərdə