YETİMÇƏ 1. “Yetim”dən kiç. və oxş. 2. is. Bəzən təhqir, söyüş məqamında. Yamacın yetimçəsi mənə qalmayıb, – deyə [Əlləzoğlu] kinli-kinli söylənirdi. İ.Hüseynov.