1. Yorta yerişlə yeriməyə, yortmağa başlamaq. [Məcid] göy ürkəsinə bir acı qamçı çəkdi.
Ürkə yortavladı.
2. Sürətlə, çapa-çapa getmək.
O, üzünü enişə tərəf döndərib: – Sən bir gör, necə də əti kəsilmiş kimi yortavlayır!
гл. нугъ. 1. хъурц авун, хърцада фин (балкӀан); 2. йигиндиз (зарбдиз, кӀевиз) фин.
Tam oxu »