YUMRUSİFƏT

sif. Sifəti yumru və kök olan; girdəsifət. Yumrusifət uşaq. – Kamerada iki nəfər də vardı.
Biri qalınqaşlı, yumrusifət oğlandı. Mir Cəlal.

YUMRULUQ
YUMRUYANAQ

Digər lüğətlərdə