ZÜYÜLDƏMƏK₁

f. dan. Sürüşmək.
Lotu dinməz-söyləməz minbərdən züyüldüyüb düşür yerə. C.Məmmədquluzadə.
[Dərviş:] Ruqiyyə ilan kimi iki qolumun arasından züyüldəyib çıxdı. A.Divanbəyoğlu.

ZÜYÜLDƏMƏK₂
ZÜYÜLDƏTMƏ

Digər lüğətlərdə