ÇALLAŞMAQ

f. Çal olmaq, bozarmaq.
Gömgöy olan bir taxıl, görürsən, bir gün çallayıb, bir gün ağarır, vağanıyır, bir azdan tökülür, çürüyür. S.Rəhimov.

// Ağarmağa başlamaq, dən düşmək.
[Dostumun] rast və gözəl qaməti əyilib, rəngi soluxub, gözlərinin işığı gedib, səsi zəiflənib, üzünün və başının tükləri çallanıb… F.Köçərli.
İndi Rüstəmin qara gur saçları çoxdan seyrəkləşmiş və çallaşmışdı. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÇALLAŞMAQ çallaşmaq bax ağarmaq 2
  • ÇALLAŞMAQ qocalmaq — ağarmaq
ÇALLAŞMA
ÇALMA₂

Digər lüğətlərdə

аксио́ма ку́па монотипи́стка нело́вкий обветре́лый осно́вывать плечено́гие повече́рие расхля́банно сла́вильный ту́т же драндуле́т закра́сить обихо́дность побалде́ть подсме́на прикоснове́нность baud malleability standpipe superlinear vocally атеросклероз косьба лейкоциты