ÇƏPƏL

is. dan. Həyasız, utanmaz.
[Nənə dedi:] Bala, bu çəpəl səni aldadır, getmə. (Nağıl).
Qonşuynan dalaşar, uşağı döyər; Kəsən yoxdu bu çəpəlin dilini. Aşıq Ələsgər.

Etimologiya

  • ÇƏPƏL Bu söz “çirkli” mənasında işlədilir. Fars mənşəlidir və əsli “pəçəl”dir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ÇƏPƏKİ
ÇƏPƏNDAZI

Digər lüğətlərdə