Dünyadan köçərdim mən üzüqara; Xalqa dəyməsəydi köməyim mənim.
Yarın özü qaradır; Qaşı-gözü qaradır; Yoxsul qonaq istəməz; Çünki üzüqaradır. ().
ÜZÜQARA
sif. və zərf Utanılacaq, əskik işi olan; xəcalətli (üzüağ əksi).
прил. 1. нечестный, бесчестный 2. виноватый, провинившийся 3. лишившаяся целомудрия (девственности) до первой брачной ночи (о невесте); üzüqara olmaq:
Tam oxu »ÜZÜQARA Əslində, lap əslində, Zübeydə bu dənizin yanında da üzüqara idi (Elçin); XƏCALƏTLİ (bax)
Tam oxu »ÜZÜQARA – ALNIAÇIQ Sən məni üzüqara edirsən (M.İbrahimov); Min zəfərlə qarşılayır alnıaçıq ordumuz (S
Tam oxu »