ŞAQQALI

sif. Enlikürək, gövdəli, iri.
Məmmədyarov kök, şaqqalı, qapqara saqqalı, bığı olan bir adamdı. S.Rəhman.
[Ağasəfər] … şaqqalı cavan oğlana baxdı və qrammofonun susduğundan yalnız indi xəbər tutmuş kimi təəccüblə soruşdu. Ə.Əbülhəsən.

ŞAQQALATMAQ
ŞAQQANAQ

Digər lüğətlərdə