ŞAQQILDATMAQ

icb. Bir şeyi digərinə vuraraq, toxunduraraq, çırparaq şaqqıltı səsi çıxartmaq. Sayğacın daşlarını şaqqıldatmaq. Qamçını şaqqıldatmaq.
– Əmirqulu muşquraraq şallağını havada şaqqıldatdı. M.Hüseyn.

ŞAQQILDATMA
ŞAQQILTI

Digər lüğətlərdə