ƏTTÖVBƏ

is. [ ər. ] Etdiyi əməlindən peşman olub tövbə etmə, bir daha etməyəcəyinə söz vermə.
Tövbə, əttövbə, xəta rahinə getdiklərimə; Bilib etdiklərimə, bilməyib etdiklərimə. M.Ə.Sabir.

ƏTTARLIQ
ƏTÜRPƏRDƏN

Digər lüğətlərdə