1. Basılaraq, yaxud ağır bir şeyin altında qalaraq, ya sıxılaraq əzik hala gəlmək; zədələnmək. Meyvələr yeşikdə əzilmişdir. Paltarlar əzilmişdir.
– Mən əzilmiş kol-kosları, sınıq budaqları gördüm.
2. Toza çevrilmək, narın hala gəlmək, toz halına gəlmək.
3. məc. Məhv edilmək, məğlub edilmək, döyülmək, darmadağın edilmək. Düşmən əzildi.
– [Uluq bəy:] Vurun, hey, igidlər, bizimdir zəfər; Dəmir məngənədə əzilir qeysər.
4. məc. Zülm altında olmaq, təzyiq altında olmaq, istismar edilmək, məhkum edilmək.
Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım.
5. məc. Nazlanmaq, naz etmək, əzilibbüzülmək. [Nazlı:] Eh, siz şəhər qızları, çox ərköyünsünüz.
Əzilirsiniz, süründürürsünüz, adamın canını üzürsünüz…
[Gövhər:] Onun böyük bacısı səninlə çox əzilə-əzilə (z.) danışır, ay Xəlil.