1. sif. Əzabsız; asanlıqla, çətinlik çəkmədən əldə edilən, görülən. Əziyyətsiz iş.
– Qışsız bahar olmadığı kimi, döyüşsüz, əziyyətsiz, qurbansız da qələbə, xoşbəxt həyat yoxdur.
2. zərf Əziyyət vermədən, əzab vermədən, incitmədən.
[Pəri Cadu:] Bu, Qurbandır, gərək onu əziyyətsiz gətirəsən.
3. sif. Heç kəsə əziyyəti, azarı dəyməyən; zərərsiz, ziyansız, azarsız; dinc, sakit. Əziyyətsiz adam.