ƏZİK

sif.
1. Əzilmiş. Əzik meyvə. Əzik pomidor.
2. Ütüsü, şaxlığı, hamarlığı getmiş; hamar olmayan. Əzik köynək. Əzik qəzet.
– Fərhadoğlu əzik paltarlarının üstündə əlini gəzdirirdi. S.Rəhimov.

3. Batıq, çökük. Əzik parç. Samovarın bir böyrü əzikdir.
// is. Əzik yer. Əziyi düzəltmək.
4. is. tib. Yumşaq toxumaların zədələnməsi ilə birlikdə qan damarlarının qırılması nəticəsində əmələ gələn zədə yeri. Ayaqdakı əzik. Əlində əzik var.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏZİK zədəli — yaralı
  • ƏZİK yorğun — üzgün
  • ƏZİK batıq — çökük

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ƏZİK ƏZİK – ŞAX Əzik donunun ətəyini aşağı çəkdi (İ.Şıxlı); Mərcan xala mənə şax manatlar seçib verirdi (Ə
ƏZİCİ
ƏZİK-ƏZİK

Digər lüğətlərdə