BİABIRÇI

sif. Rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran, utanılacaq. Biabırçı hərəkət.
– Evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BİABIRÇI bax: biabır
BİABIRCASINA
BİABIRÇILIQ

Digər lüğətlərdə