BUDAQLANMAQ

f.
1. Budaqlara ayrılmaq, şaxələrə ayrılmaq.
// Budaqlar əmələ gəlmək, budaq atmaq. Ağaclar budaqlandı.
2. məc. Şöbələrə, bölmələrə, qollara ayrılmaq. Kəndin girəcəyində arx budaqlanır.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BUDAQLANMAQ şaxələnmək — qollanmaq
BUDAQLANMA
BUDAQLI

Digər lüğətlərdə

добе́гаться дрюк пло́тный раскупа́ться хронотерапи́я газоочи́стка гидрогра́фия кальвини́стский су́тра костер accommodation bill alluvia consentient diaphoresis dislocation earthquake epidemy haematin promulge protractor renegotiation деликатный интернирование полумесяц тактик хлебосол