dığır
сущ. рах. 1. цӀех (цӀегьрен некшуь); 2. дуьгуьдин куьлуьди.
I (Hamamlı) sap (makarada). – Gələndə bazardan beş-on dənə dığır al gəti II (Basarkeçər) gödəkboy (adam)