Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • DUA

    is. [ər.] 1. Adamların bir mətləblə Allaha və müqəddəs saydıqları şəxslərə müraciət, yaxud da ibadət zamanı zikr etdikləri sözlər

    Tam oxu »
  • DUA-SƏNA

    is. [ər.] bax dua 1-ci mənada. □ Dua-səna etmək – bax dua etmək (“dua”da). Şəms padşaha dua-səna edib xəzinənin üstünə gəldi, açarları alıb işə başlad

    Tam oxu »
  • DUAÇI

    is. köhn. Dua edən, birinə yaxşılıq, uzun ömür, səadət arzu edən adam. Borclunun duaçısı alacaqlıdır

    Tam oxu »
  • DUAGU

    [ər. dua və fars. …gu] köhn. bax duaçı. …Əgər bizim vilayətin əhvalını xəbər almaq istəsəniz, lillahülhəmd, sağ və salamat sizin ömrünüzə duagu varıq

    Tam oxu »
  • DUALAMA

    “Dualamaq”dan f.is.; dua oxuma mərasimi

    Tam oxu »
  • DUALAMAQ

    f. din. Nikah mərasimində oğlanla qızın bir yerdə xoşbəxt və uzun ömür sürmələri üçün dua oxumaq; dualama mərasimi icra etmək

    Tam oxu »
  • DUALANMA

    “Dualanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DUALANMAQ

    məch. din. Üzərində dualama mərasimi icra edilmək

    Tam oxu »
  • DUALATMA

    “Dualatmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DUALATMAQ

    icb. din. Dualama mərasimi icra etdirmək (başqası vasitəsilə)

    Tam oxu »
  • DUALİ́ST

    [lat.] Dualizm (1-ci mənada) tərəfdarı. // Sif. mənasında. Dualist dünyagörüşü

    Tam oxu »
  • DUALİ́ZM

    [lat.] 1. fəls. Varlığın əsasını, bir-birini inkar edən və bir-biri ilə mübarizə aparan iki əsas səbəb (materializm və idealizm) təşkil etdiyini iddia

    Tam oxu »
  • DUAYAZAN

    is. din. köhn. Dua yazmaqla məşğul olan adam. [Sərvinaz xanım:] …Deyiblər İrandan bir duayazan gəlib, getmişəm onun da yanına, beşcə manat ona vermişə

    Tam oxu »
  • DUBLÉT

    [fr.] kit. Hər hansı bir şeyin ikinci nüsxəsi; iki eyni şeydən biri. Kitabın dubleti. Heykəlin, qravürün dubleti

    Tam oxu »
  • DUBLİKÁT

    [lat.] Əsil sənədi əvəz edən ikinci nüsxəsi, surəti. Talonun dublikatı. // Sif. mənasında. Dublikat nüsxə

    Tam oxu »
  • DUBLYÁJ

    [fr.] Səsli kinofilminin danışıq hissəsinin yeni, başqa dildə danışıqla əvəz edilməsi, başqa dilə çevrilməsi

    Tam oxu »
  • DUBLYONKA

    is. [rus.] Aşılanmış dəridən astarı tük (yun) kürk və gödəkcə

    Tam oxu »
  • DUBLYÓR

    [fr.] 1. Başqası ilə yanaşı olaraq eyni işi, yaxud bənzər işi görən adam və s. 2. Əsas rolu, yaxud oyunçunu əvəz edən aktyor, ya oyunçu

    Tam oxu »
  • DUBLYORLUQ

    is. Dublyorun işi (bax dublyor). Dublyorluq etmək

    Tam oxu »
  • DUD

    is. [fars.] Əsil mənası “tüstü” olub, klassik şeirdə və folklorda çox vaxt “dudiah”, “dudi-dil” və s

    Tam oxu »
  • DUDA

    is. [fars.] Neft, mazut, qaz və s. yanmasından hasil olan his. Quru qazlardan əsas etibarilə yanacaq kimi, duda istehsalında isə xammal kimi istifadə

    Tam oxu »
  • DUDALI

    sif. Hisli, hislə örtülmüş, his basmış. Dudalı boru

    Tam oxu »
  • DUDƏ

    bax duda. Sübhi-əzəldən üzün etdikdə təcəlli; Məhv oldu cahanı bürüyən dudeyi-zülmat. M.Ə.Sabir

    Tam oxu »
  • DUDKEŞ

    is. [fars.] Tüstüçəkən boru. Qəzənfər çıxıb qaynayan samovarın dudkeşini götürdükdə Şirzadı gördü. M

    Tam oxu »
  • DUDMAN

    is. [fars.] Adlı-sanlı, tanınmış ailə, böyük ailə, nəsil. O mənim bu dudmana nəvazişimi çox yaxşı bilir

    Tam oxu »
  • DUÉL

    [fr. əsli lat.] 1. köhn. Qabaqcadan müəyyən edilmiş şərtlərlə iki nəfərin (təhqir olunanla təhqir edənin) bir-biri ilə vuruşması və ya atışması

    Tam oxu »
  • DUELÇİ

    is. köhn. Dueldə iştirak edən adam

    Tam oxu »
  • DUET

    [ital.] mus. Hər biri müstəqil olmaq üzrə ikilikdə oxunan və ya çalınan musiqi əsəri. Leyli ilə Məcnunun dueti

    Tam oxu »
  • DUXÓVKA

    [rus.] Qızmış hava ilə içində yemək bişirmək üçün (adətən, mətbəx plitəsi içərisində yerləşən) dəmir qutu

    Tam oxu »
  • DUL

    1. sif. Ərinin ölümündən sonra ərə getməmiş (qadın); arvadının ölümündən sonra evlənməmiş (kişi). Dul arvad yetim saxlar; Naxırçıya minnət qoyar

    Tam oxu »
  • DULCUĞAZ

    is. “Dul”dan oxş

    Tam oxu »
  • DULLAŞMA

    “Dullaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DULLAŞMAQ

    f. Əri (və ya arvadı) ölmək; dul qalmaq

    Tam oxu »
  • DULLUCA

    “Dul”dan kiç. və oxş. [Sultan bəy:] …Mənimki bir hallıca, dulluca arvaddır… Ü.Hacıbəyov

    Tam oxu »
  • DULLUQ

    is. Dul olma, dul qadının, ya kişinin hal və vəziyyəti

    Tam oxu »
  • DULUS

    is. Saxsı qab qayıran usta. [Güllü:] Amma hacı heç bilmir ki, məni Allah yaradıb, dəmirçi döyüb, yoxsa da dulus palçıqdan yoğurub? Ə

    Tam oxu »
  • DULUSÇU

    bax dulus. Azərbaycan etnoqrafiyasının öyrənilməsi üçün xüsusi əhəmiyyəti olan bu qab qədim dulusçuların yüksək məharətini göstərir

    Tam oxu »
  • DULUSÇULUQ

    bax dulusluq

    Tam oxu »
  • DULUSXANA

    is. Saxsı qab karxanası

    Tam oxu »
  • DULUSLUQ

    is. Dulusun sənəti, işi, peşəsi. Dulusluq edib sarı palçıqdan saxsı qablar qayırmaq, bu qabları naxışlamaq, bəzəmək – qoca bağbanın böyük qardaşı İbra

    Tam oxu »
  • DUM

    “Duma” sözünün keçmişdə danışıq dilində işlənən təhrif edilmiş forması. Karişeytan dedin dəmir yolunu; Xalqa etdin həram dum pulunu

    Tam oxu »
  • DUM-DUM

    [coğrafi addan] : Dum-dum gülləsi – ucu küt olub ağır surətdə yaralayan, qəlpələnən güllə

    Tam oxu »
  • DÚMA

    [rus.] tar. Rusiyada: bir sıra mərkəzi və yerli idarə orqanlarının adı. Dövlət duması (Rusiyada: qanunvericilik hüququna malik, seçilən nümayəndələr m

    Tam oxu »
  • DUMAÇI

    is. tar. Dövlət, ya şəhər duması üzvü (bax duma)

    Tam oxu »
  • DUMAN

    is. 1. Atmosferin aşağı təbəqələrində su buxarının toplanması nəticəsində əmələ gələn kəsif, tutqun hava kütləsi; sis

    Tam oxu »
  • DUMAN-ÇİSKİN

    bax duman 1-ci mənada. Hər yeri duman-çiskin qapladı. – Ağ atlı fayton tərpəndi, zınqıldaya-zınqıldaya səs saldı, duman-çiskin içində Cavanşir qəsəbəs

    Tam oxu »
  • DUMANLAMA

    “Dumanlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DUMANLAMAQ

    f. 1. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü çökmək; duman, tüstü basmaq. 2. məc. Bulandırmaq, qaraltmaq, tutqunlaşdırmaq, kəsifləşdirmək

    Tam oxu »
  • DUMANLANDIRILMA

    “Dumanlandırılmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • DUMANLANDIRILMAQ

    məch. 1. Tüstüləndirilmək. 2. məc. Tutqunlaşdırılmaq, kəsifləşdirilmək

    Tam oxu »