KÜKRƏMƏK

f. Hirslənərək özündən çıxmaq, bərk qızmaq; coşmaq.
Xüsusən bacısı Xədicə Hacının üstünə kükrəyərək: – Necə, peyğəmbəri, bu nə sözdür? A.Şaiq.
[Bəhlul:] Burda mənim günahım nədir, üstümə bu cür kükrəyirsən? M.Hüseynov.

// məc. mənada. Həddindən artıq qalxmaq, yüksəlmək, qabarmaq.
Qocaman dalğalar hücum edərək; Çıldırıb hıçqırırdı kükrəyərək. H.Cavid.
Gənc bir arslan kimi kükrəyən Aras; Vermiş ətrafına dərin bir həras. M.Müşfiq.
Külək harın bir at kimi kükrəyib vıyıldayır və ananın qəlbini üzürdü. Q.İlkin.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜKRƏMƏK kükrəmək bax coşmaq 1
  • KÜKRƏMƏK əsəbiləşmək — coşmaq — qızışmaq
  • KÜKRƏMƏK köpükləşmək — qalxmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KÜKRƏMƏK KÜKRƏMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Gizlənmiş, boğulmuş qəzəb yeni qüvvə ilə kükrəməkdə idi (M.İbrahimov); Uşaq bir xeyli ağladıqdan sonra sakitləşdi (“Azərbaycan”
KÜKRƏMƏ
KÜKÜ

Digər lüğətlərdə

вприщу́рку домри́стка левоцентри́ст наводно́й стыкова́ние шаромы́жный шесто́к шинка́рь язычо́к на́дцатый обезжи́ривать писа́тельский свезти́ семьяни́нка кентинарь крапива плиска Полоцк среный bergerette circumflex clean-fingered controvert habilitation hectare