KÜLAFİRƏNGİ

is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də).
Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı… (Nağıl).
Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir… Çəmənzəminli.

2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.
KÜL-KÜLFƏT
KÜLAH

Digər lüğətlərdə

коле́нка криминоло́гия монетари́стский наводня́ться облюбо́вываться стенографи́рование фу́хтель ярово́дье де́ятельница кро́йка неумо́лчный па-де-де́ реализацио́нный смеща́ться физиолече́ние экзамен audio frequency crammer rain in witch-finder ангажемент завораживать истекший панибратство преломляющий