XUBRU

sif. [ fars. ] klas. Gözəlüzlü, göyçək, qəşəng, xoşbəniz.
[Hərəmlərin] cümləsindən iki nəfər dilbəri-xubru ki, xilafirizaları ilə şahın hərəmxanəsinə düşmüşdülər, qayət şərm ilə və ahəstə səslə ərz etdilər… M.F.Axundzadə.
Nə kami-dil verər; nə könül yanar; Məgər xubrular savab istəməz? Q.Zakir.

XUBLUQ
XUDA

Digər lüğətlərdə

кабота́жный лиходе́й мясозагото́вки насвисте́ться обва́ривать отжёвывать сараци́нка све́тлость секу́ндами шутни́к завито́чек репети́торша словеса́ лилия bitter rot directional fellow pinole soupbone Tonkin visor-mask кинофильм прямота тётушка фрикативный