XUBRU

sif. [ fars. ] klas. Gözəlüzlü, göyçək, qəşəng, xoşbəniz.
[Hərəmlərin] cümləsindən iki nəfər dilbəri-xubru ki, xilafirizaları ilə şahın hərəmxanəsinə düşmüşdülər, qayət şərm ilə və ahəstə səslə ərz etdilər… M.F.Axundzadə.
Nə kami-dil verər; nə könül yanar; Məgər xubrular savab istəməz? Q.Zakir.

XUBLUQ
XUDA

Digər lüğətlərdə

перепе́рчить распелёнываться ру́мпельный топоними́ческий захла́мливанье как две ка́пли воды осмысля́ться перемола́чиваться при́работок сипова́тость одонье сандарак brush-holder genetic iliac mangle schistous tessellation вымерить закидать исхудалый корёжить окрутить полип спектроскоп