BACARMAQ

f. Əlindən gəlmək, görə bilmək, bir işi görməyə qabiliyyəti, iqtidarı olmaq, öhdəsindən gələ bilmək, müvəffəq olmaq. İş görməyi bacarmırsan. Şahmat oynamağı bacarmıram.
– Şəxs gərək elə bir iş tutsun ki, onu bacarıb yerinə yetirməyə qabiliyyəti olsun. C.Məmmədquluzadə.
[Qüdrət:] Gəmi vermirlər? Almaq lazımdır.
Almağı bacarmaq lazımdır. M.Hüseyn.

Etimologiya

  • BACARMAQ Əsli başa varmaq kimi olub: “işi sona çatdırmaq qabiliyyəti” kimi açıq­la­­nıb. Sonra bacarmaq şəklinə düşüb (danışıqda başarmaq forması indi də işləd
BACARMA
BACARMAMAZLIQ

Digər lüğətlərdə

аннули́рование антрепренёрствовать батожо́к Мазе́па присочиня́ть солесто́йкий целиба́т долотцо́ по по́воду пооригина́льничать проясни́ться кораз conventional war fains flavor granger gustiness insubmergible Jabberwocky libellant seascape Shiraz вогнутый нестроевик фонометр