(Qazax) bax birədiləşməx’. – Kəndə gedəndə bir-birimizi çağırdıx, birəntiləşdix’
I (Naxçıvan) bax birədi II (Naxçıvan) birdəfəlik, biryolluq. – Mən biləni qalxoz sədri birəti getdi
(Lerik) həyət süpürgəsi. – Birgezi götür heyəti süpur
(Yevlax) uşaq oyunu adı. Birheydidə beş-altı uşaq oynuya bilir
(Yardımlı) sancılanmaq. – Genə uşağın biri tutub
(Kürdəmir, Qazax) bir dəfə, bir vaxt, bir zaman. – Birində qoyna canavar çüşdü, iki toğlu yaraladı (Qazax)
(Cəbrayıl) birlikdə, bir yerdə. – Niyə ayrılax, birkar işdi:rik də
(Şəmkir) birlikdə, bir yerdə
(Zəngilan) bax birkar. – Gedirsən, gə birkir gedax
(Bakı, Gəncə, Şamaxı, Şuşa) bax birovuz. – Aşnə, olmiyə popağun biro:uzdu? (Bakı); – Mənim biro:uz şeydən zəhləm gedir (Gəncə)
(Dərbənd) müvəqqəti istifadə üçün alınmış şey
(Qazax) bir manatlıq. – Ala bu üşdüyü, birriy elə, maηa ver
(Meğri) birdən, qəfildən. – Getmişdıx ava, heş yerda av tapammadıx, kanda qayıderdıx ki, bisarım gördıx bıdı bir süri keçi Mabır avlağınnan aşdı
bisdan olmax: (Ordubad) yetişib tağdan düşmək. – Qavın bosdanda yetişib bisdan olub
(Ordubad) bir kiloqram ağırlığında çəki vahidi. – Bisdə bir kiloya deyərıx; – Bisdə çəki daşıdı
bisdən olmax: (Ordubad) bax bisdan olmax
(Quba) gödəkboylu. – Una bisdili diyəndə açığı gələdü; – Adamun buyi kiçik ulsa, bizdə una bisdili diyədülər
(Culfa, Zəngilan) dəyirmanın üst daşını hərəkətə gətirən dəmir ox. – Bist də:rman daşının oxudu (Culfa)
bistan olmax: (Culfa) bax bisdan olmax
bistini vurmax: (Meğri) kefi kök olmaq. – Kefin bistini vurey; – Eladı, kefi bistini vurey
(Qazax) sünbülə bənzər yabanı ot. – Biş-bişi kimin irəlliyif
(Çənbərək, Şəki) xörək, yemək. – Həməşə bişdüşümüz olur; – Bişdüş əysiy olmazdı bullarda (Çənbərək)
(Ağsu, Kürdəmir, Lənkəran) yağ, yumurta, süd və şəkər qarışdırılmış xəmirdən bişirilən çörək. – Xalamgildən gətirdiyin bişi çox daddıydı
(Bakı) nərgizgülü
bişirt eləməx’: (Şahbuz) becərmək. – Xəşəni <yabanı bitki adı> bişirt eliyirix’
I (Quba) kəlağayı II (Kürdəmir, Zərdab) axtalanmış keçi və ya qoyun
(Qazax, Şəmkir) istidən büküklərdə və barmağın arasında əmələ gələn yara. – İstidən ayaxlarım bişməcə olufdu (Şəmkir)
(Kürdəmir, Qazax, Şuşa) 1. çox diqqətlə (Kürdəmir, Qazax) – Ay qız, qayçıyı itirmişəm, savaxdan hər yeri bitbəbit axdarmışam, tapammeyram (Qazax) 2
I (Şəki) yavaş-yavaş. – Sən nə bitdə-bitdə gəlirsən? II (Çənbərək) dəqiq surətdə, olduğu kimi. – Burda nə demişdim, getdi öylərində bitdə-bitdə hamsın
(Saatlı) bax bitdiyan
(Kürdəmir) bax bitdiyan
(Kürdəmir) ağcaqanad. – Yaz olanda bitdili adama göz verər, işığ verməzdi
(Cəbrayıl) sərçəyə oxşar kiçik quş. – Kolda bitdiyan yuası var
(Göyçay, Lənkəran, Tərtər) bax bitdiyan. – Bitdiyən kimi nə bitdiyirsən (Lənkəran)
(Laçın, Şuşa) yabanı ağac növü. – Darabanın dibində bir bitdüdüx’ ağacı pitif (Şuşa); – Bitdüdüx’ ağacının içi boş olur (Laçın)
(Zaqatala) arı pətəyi. – Boş biteydi, bal yoxdu
(Tovuz) kuryer (idarədə kağız paylayan xadim). – İndi bitiricini göndərrəm, çağrar onu
(Qazax) bitişmək, sağalmaq. – Sağ qolum sınmışdı, indi bitif; – Görəsən, Qasımın sınan qılçası bitifmi?
(Cəbrayıl) yabanı bitki adı
(Kürdəmir) 1. bir dəfə. – Biuğur bizə gələndə uşaxları da gəti 2. bir az. – Biuğur diyandı, so:ra getdi
(Cəbrayıl) güvə. – Yun paltarımızı bivə tamam isdahatdan salıbdı
(İmişli) bax bibi
(Göyçay) bax bəyağınnan
(Kürdəmir) yabanı bitki adı
(Gəncə, Tovuz) əqrəb
(Bakı) çirkin, kifir
(Bakı) avaraçılıq
(Cənubi Azərbaycan, Şəki) bir dəfə. – Biyol habırdan keçirdim, Həsənə irast gəldim (Şəki)
(Bakı) lazımsız, faydasız. – Nöşün bir belə biyosal işdər görürsən, adam bö:gdən soruşar, so:ra gedər
(Salyan) gərəksiz, yararsız. – Hə:ti süpir, bizaya şeyləri at gessin; – Bizzə bizaya adam yoxdu