(Əli Bayramlı) qulağın aşağı, yumşaq hissəsi
(Zəngilan) çobanların gecələdiyi koma. – Mərdağanı qoyuna yavıx tikəllər ki, yaxşı gözdəsinnər
(Mingəçevir, Şəki) yuxayayan, üstündə xəmir yaymaq üçün xüsusi düzəldilmiş taxta. – Xamır yayıllar mərdənədə (Şəki)
(Oğuz) uşaq oyunu adı. – Mərdi-mərdi uşaq oynudu
I (Yevlax) pusqu. – Sən mərədə dur, biz gedəy ovu ülküdəy gəlsin II (Qusar) arx III (Cəbrayıl, İsmayıllı, Kürdəmir, Laçın, Oğuz, Sabirabad, Salyan, Şa
I (İsmayıllı, Salyan, Şamaxı) uşaq oyunu adı. – Ay uşaxlar, gəlin mərəmərə oynıyax (Şamaxı) II (Ağdaş) uşaq oyunu adi
(Ağdərə) yeyilən yabanı bitki adı
(Ağdam, Bərdə) bax mərəçö:üz. – Mərəçö:ütü yağnan pişirif ye:irik (Bərdə)
(Naxçıvan) yeyilən yabanı bitki adı. – Mərəçö:üzü tökürsən yağa, üsdünə də yumurta vurursan
(Qazax) sahibsiz. – Adam mərəd qalmış şeyi dibinnən çıxarmaz ha
(Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Çənbərək, Hamamlı, Qazax, Zəngilan, Zərdab) bax mənəx’ (1-ci məna). – Mərəyin içi çox isdidi (Zərdab); – Samanı mərəyə y
I (Dəvəçi) varis II (Bakı, Bərdə, Borçalı, Cəlilabad, Qazax, Laçın, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) 1. yığıncaq
(Salyan) uşaq oyunu adı
(Qax) dərd. – Habı mərənnən men öləcam
(Ağdam, Füzuli) üzüm növü
I (Ağdam, Ağcabədi, Bərdə, Füzuli, Tərtər) bax mərəndə II (Naxçıvan, Salyan, Şərur) oraq. – Mərəndi oraxcadan böyük olur (Naxçıvan); – Mərəndiynən tax
(Tovuz) miras
(Bakı, Qax) paltar sərilən ip. – Yaş paltarrəri sər mərəzə
(Bakı, Ordubad) içərisinə yorğan- döşək yığmaq üçün xüsusi toxunmuş əşya. – Mərfəşi gəti şeyləri yığım içinə (Ordubad)
(Meğri) yük taylarını bağlamaq üçün ip. – İbiş dayı, mərfəşlik buş ulıp
(Ağdam, Gədəbəy, İmişli) keçi xəstəliyi adı. – Bı dıvıra mərgi dəyib (Ağdam); – Mərgi keçiləri bir dala saldı kin, da: nə de:im (Gədəbəy)
(Goranboy, Şərur, İrəvan) bax mərkiz
(Goranboy, Şərur) əkin sahəsini mərkizlə şırımlamaq, kiçik arx çəkmək. – Mərgizzəməmiş yeri sulamağ olar? (Goranboy)
(Cənubi Azərbaycan) kəklikotu ilə əməköməci qarışığından hazırlanmış dərman. – Mərhələ almağ lazımdı
(Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Tovuz, Zəngilan) dağnanəsi. – Mərizə ireyhan kimi iyli olor (Borçalı); – Mərizəni ətə tökəllər (Gədəbəy); – Məriziyi dolm
(Naxçıvan, Ordubad) əkin sahəsində, bostanda şırım açmaq, kiçik arx qazmaq üçün dəmir alət. – Biz bossan yerin mərkiznən qazarıx (Ordubad)
(Naxçıvan, Ordubad) bax mərkiz. – Mərküznən arx çəkillər (Naxçıvan); – Yer var heş mərküz isdəməz (Ordubad)
(Culfa, Laçın) ağac adı, qaragiləli meyvəsi olan ağac. – Mərmərix’ ağacı zoğal ağacına oxşayır (Culfa)
(Salyan) parça adı. – Humay ağı nazik olır mərmərşədən
(Beyləqan) şum edilmiş yerdə çəkilən kiçik arx. – Əli şumdan məro çəkdi
(Ağdam, Qarakilsə) yabanı yeməli bitki adı. – Qurdu basıranda üsdünə mərö:cə çöpü qoyurux (Ağdam)
(Qazax) böyük ot tayası. – Bava:n bir mərö:ülü var
I (Şəki) kələfçə. – Mərrədən çıxan ipək ən yaxşı ipəkdi II (Gədəbəy, Meğri) vaxt; müddət. – Bir mərrə qəlməssin da: buralara, eləmi? (Gədəbəy); – Mərr
I (Culfa) kiçik arx II (Təbriz) arxın kənarındakı otlu yer, çəmənlik. – Quzula mərsdə otlı:rdı
(Çənbərək) odun qırığı. – Bir mərtək yoxdu ocağın gözünə qoyam
(Ağdam) bax mərö:cə
I (Astara, Bakı, Karvansaray, Lənkəran, Zəngilan) sərhəd. – U meynələrin yanınnan mərz çəkilib (Bakı); – Arpa zəmisiynən buğda zəmisinin mərzində qəşə
(Qardabani, Qazax, Quba, Şəki) xromdan tikilmiş yumşaq ayaqqabı. – Məs qabağlar ulardı, üzü də düğməli ulardı (Quba); – Hindi də məs giyən var kəntdə
(Bakı) tabaq
(Quba) cavan gicitkan
(Ordubad) kiçik mürəkkəbqabı. – Məsxoru gəti bıra
(Bakı, Quba, Şamaxı) fikir vermək, diqqət etmək. – Mən də u sübət vaxti urdaydım, amma hiç məsimədim (Quba)
(Salyan) azacıq isladılmış arpa unu (xəstə, zəif heyvanlara verilir). – İnəgə məsit verməseydim ölərdi
(Kürdəmir, Sabirabad) bənd. – Məsnə:n üstə çıx, gör Sabirabada gedən lötkə görünürmü? (Kürdəmir)
(Beyləqan, Xocavənd, Ordubad) keçə. – Atam iki məsnəd aldı (Beyləqan); – Məsnəd qışda çox issi olur (Ordubad)
(Sabirabad) bax məsnə. – Bu məssəni su yıxammaz
(Biləsuvar, Şəmkir) bax məs. – Məstin üstün düymələ (Biləsuvar)
(Ağdam) məişət, bağ-bağça, dirrik. – O, yaman məşiyət düzəltmişdi, bir su dərdinnən yanıb əldən gedifdi
(Salyan) su tuluğu. – Məşq ilə su gətirillər
(Göyçay) şuluqluq. – Məşquşdux salma