(Gədəbəy) ağacın başı, ağacın ən hündür yeri. – Bax, ağacın tüllənginə çıxma, yıxılarsaη ha!
I (Ağbaba, Çənbərək, Qarakilsə, Qax, Naxçıvan, Oğuz, Ordubad, Şəki, Şərur) oğru. – Oğru olufdu, ona görə tülü di:llər (Oğuz); – Kəndə tülü ha tökülmüy
(Çənbərək) oğrubaşı. – Tülübaşı ha döysən sənnən qorxum
(Şamaxı) hiyləgər. – Abbas lap tülüngidi
I (Gəncə, Qazax, Tovuz) bax tülüngi. – O, tülüngünün biridi, nə desən başarar (Qazax); – Məhluqa kimi tülüngü hələ anasınnan olmuyuf (Tovuz) II (Böyük
(Qazax) sırtılmaq
(Gədəbəy) bax tülüngü II
I (İmişli) qısaboylu II (Şamaxı) tükü tökülmüş (quş haqqında). – Bizim ağ töyuğumuz tümbüldü
(Şamaxı) tədriclə tükü tökülmək (quş haqqında). – Bizim toyuğ tümbülləşir
(Qax) saplaq, meyvənin saplağı. – Əhmədin əlindəki almada tümə yoxdu
(Kürdəmir) qısabuynuzlu (inək). – Bu tüməl inəğ çox vırağandu
(Ağsu) gödəkquyruqlu (toyuq). – Görürsən elə to:ux var ki, tümiğdi
(Qazax) gəzib dolanmaq. – Biz bir qədər oralarda tümdüx’
I (Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar) gödək, qısaboylu. – Tümtüx’ adam bij olar (Ucar) II (Kürdəmir) papiros kötüyü, çəkildikdən sonra papirosun atıl
I (Qax) səkkiz litrlik neft qabı. – Tündə nəvit saxlıyırıx II (Gəncə) hər iki tərəfində müxtəlif dükanlar olan üstüörtülü pasaj
(Cəbrayıl) ətin yağsız, qaratikə hissəsi. – Cöngə kəsmişdilər, mən də aldım tüncünnən
tüncar eləməx’: (Ağdam) biabır etmək, utandırmaq. – Boynun sınsın, a belo:ğul, gör bizi el içində nətə:r tüncar elədi; – Sən öl, səni el içində tüncar
(Meğri) ərə getmə vaxtı çatmış qız
I (Goranboy, Şuşa, Zəngilan) cavan qaramal, cöngə. – Tüncü ətinnən yaxşı kabab olur (Zəngilan); – Həsən kişi oğlunun toyu üçün bir tüncü saxlıyır (Gor
(Xudat) zəif, arıq (heyvan)
I (Çənbərək, Qazax, Mingəçevir, Ucar) 1. avam 2. anlamaz. – Bizdə indi tünəkə adam tapılmaz (Qazax); – Tünəkə adama iş tapşırmazlar (Ucar) II (Hamamlı
I (Borçalı) bax tünəkə I. – Tünəki adam danışığını bilməz II (Qarakilsə) nazik. – Əynində bir tünəki pəncəyi var
I (Hamamlı, Qarakilsə, Şuşa) saxsı su borusu. – Tüngün üstü açılıp, tay su isinmir (Qarakilsə); – Xan qızının suyu tüngünən gəlir şəhərə (Şuşa) II (İr
I (Şərur) bax tün I II (Kürdəmir) qısaboylu
(Kürdəmir, Quba) cavan. – Mən qucalmışam, süzün hindi tüngi vaxduzdu
(Şəmkir) pis vəziyyətə düşmək. – Sən yaman tüngürrüyüfsəη, gedəx’ toğlunu satax, sana paltar alax
(Bakı) bax tünəki II. – Xəmiri tünig yay; – So:uğdan qorxmırsan, belə tünig geyinmisən?
(Bakı) bax tünəki
(Barana) vurnuxmaq. – Yaralı canavar tü:nürdü, soxulmağa yer axtarırdı
(Qarakilsə) bax tüləməy. – Tülkü tükün tünnüyür
I (Qazax) bax tüng I. – Bu dəreyi qazanda su tünüsü tapıblar II (Borçalı, Çənbərək, Goranboy, Qazax) boran, tufan
(Gədəbəy) hiyləgər
I (Ağdam, Şəki) yoxsul, kasıb. – Bəkir çox tünükədi (Ağdam) II (Şəki) nəzəri cəlb etməyən, babat. – Qırmızısaqqal tünükə kişiydi Nəsif dayı; – Bi tünü
I (Çənbərək, Zaqatala) 1. çətinlik 2. təhlükə. – Çox türələrdən çıxdım qutardım (Zaqatala); – Şəmkir yamanca ötüşdü türədən bü:ynnəri (Çənbərək) II (Ş
(Göyçay) qısaboylu
(Şəmkir) həddindən çox isti
(Quba) xış. – Keşmişdə yeri türəznən əkərdüğ, hindi kutannan əkərüğ
(Quba) xışla şumlamaq. – Gidüb yerimizi türəzliyeğ
I (Qax, Oğuz, Yevlax) həyasız II (Qax, Oğuz, Yevlax) qaraçı
(Quba) qövsi-qüzeh. – Havada türkimun var
(Qax) çalma
I (Bərdə, Mingəçevir) 1. günün ən isti vaxtı 2. yayın ən isti günləri. – Bu türyanda işdəməy olmaz (Bərdə) II (Qazax) çayın sürətlə axan yeri
(Tovuz) bax türyan. – Bu türyəndə getmə, gözdə sərin tüşsün
(Zəngibasar) maaş, əməkhaqqı. – Mə:m tüşərimi ver, mən gedim
(Salyan) hirslənmək, əsəbiləşmək. – Əlikram elə ki tütdənir, başdıyır ağır sözzər deməyə
(Salyan) şiddətlə yağmaq, şiddətlənmək. – Keçən həfdə qar yamanca tütməli:rdi
(Şərur) yandırmaq. – Gala, tükümnən də verim sə:, dara düşəndə tütüzdür
(Qazax) yığmaq, toplamaq. – Onnan sonra buğdoyu ilanyalı bir yeri tüvəlerix’
(Biləsuvar, İmişli) dəstəksiz bıçaq; bıçaq tiyəsi. – Tüykə uşa:n əlin kəssi (İmişli); – Uşağlığda tüykəmiz olardı (Biləsuvar)
(Meğri) cəld, zirək