(İmişli, Qazax, Şəmkir) yabanı bitki adı. – Pişikciynağını do:ğaya tökəllər (Şəmkir)
(Laçın) yabanı bitki adı
(Ucar) narın süpürgə. – Pişiksüpürgəsiynən eyvan süpürrük
(Qğuz) xörək. – Pişintini bulamağ üçün çömçə olur
(Lənkəran) bax peşkan
(Qazax) xörək
pişməcə olmax: (Qazax) istidən səpmək. – Qoltuğuun altı pişməcə oluf
(Qazax) xörək. – Bir az pişmiş var, gəlin yə:x!
(İmişli, Ucar) yabanı bitki adı. – Pişpişə paltara yapışsa, qopbaz (Ucar)
I (Bakı, Qazax, Laçın, Mingəçevir, Zəngilan) bax pişpişə. – Pişpişi lazımsız otdu (Qazax); – Yunda o qədər pişpişi var ki, artdamağ olmur (Zəngilan);
(Bakı) tezyetişən üzüm növü adı
pişro gəlmeg: (Bakı) qarşıqarşıya gəlmək
(Cəlilabad) çərçivə. – Ağuşgənin piti diyəsən əyridi Pit qoyməy (Cəlilabad) – çiy kərpic qoymaq. – Evin uxarısinə pit qoyəndə pit ev de:yük
(Cəlilabad, Masallı) qaz balası
I (Balakən, Zaqatala) 1. tənzif. – Bazara gedirsavsa, mağa beş metir pitə al (Zaqatala) 2. tənzifdən baş yaylığı
(Tovuz) qadın paltarlarında naxış, bəzək. – Pitiyi cavannar düzəldərdi paltarın üsdünə
(Dərbənd) yabanı bitki adı. – Yaninnən keçeydim, pitirağ şalvaruma yapuşdi
(Zaqatala) yarpız
(Qazax) kol adı
(Quba) xoşxasiyyət. – Asıl adama bizdərdə pivas adam diyədülər
(Qazax) paho (ədat). – Piya, nə yaxşı oxuyur!
(Oğuz) alaq otu
(Mingəçevir) ağac şirəsi
(Çənbərək) yağlı ət. – Piypalan cəmdəyi neçiyə satdıηız?
(Lənkəran) həsir toxumaq üçün bitki növü. – Həsiri pizədən toxuyullar
(Yardımlı) yamac
(Sabirabad) evin üst tirlərini saxlamaq üçün dirək
(Zaqatala) qaralmış qoz (ağacda)
(Zaqatala) qaba
(Zəngilan) bax pampal. – Pompalı aşa: <aşağı> sort götürüllər
pompalampas olmax: (Qazax) tənbəl olmaq. – Aya, pompalampas olma, bir adam kimi yeri
(Zəngilan) bax pampal
I (Borçalı) kəkil. – Pompul tö:üxda olur II (Laçın) kobud
(Balakən) qıvrım. – Bı qızın nə pompur saçı var!
(Basarkeçər, Şərur) qotaz. – Ponçağı qoçun boğazına bağli:rıx (Basarkeçər)
(Axalsxi) iriləşmək, böyümək. – Baxçamızda yaşil ot ponpullanıbdı
(Salyan) incimək. – Bilseydim ponsaracağsan, heç zarafat eləməzdim
(Ucar) ciddiləşmək
(Qax) daxilən razı, zahirən narazı olan
I (Zaqatala) kəkil II (Qax) bax pompur III (Balakən, Qax, Oğuz, Şəki) qırçın. – Qofdamda popur var (Balakən); – Tumanın popurunu neşin söküfsən? (Şəki
(Qax) təzə yarpaqlamağa başlamaq
(Çənbərək) bax popurramax. – Qartopumuz yağdı deyin popurranıf; – Lovya popurranıf
(Çənbərək) pırpız. – Məleykənin həmməşə saçı popurrudu
(Qax, Şəki, Zaqatala) kif. – Por basıfdı çöreyi (Şəki)
(Qazax, Gəncə, Xanlar) qorxutmaq. – İndidən poralor kin, qarpızı çox yemiyəx’ (Qazax); – Yazığı elə poraladılar ki, dindiyinə peşman oldu (Gəncə); – K
(Çənbərək) dalbadal çıxmaq. – Camahat iclasdan poralandı; – Cüjə yumurtadan poralandı; – Xıyar səpilənnən üş gün sonra poralandı
(Şəki) 1. halı dəyişmək. – Sə:η sözünnən o bir az poraldı 2. pisləşmək (havaya aid). – Hava poraldı, maşın işdəmir
I (Quba) ağacın dibindən çıxan pöhrə. – Bu porannarı kəsmağ lazımdu, ağaca məfiyəti yuxdu II (Oğuz, Şamaxı) pis (əhvala, vəziyyətə və s
(Meğri) əhvalı pisləşmək. – İssidən uşaxlar porannıyıp
(Əli Bayramlı) balıq növü adı. – Pori tora tez düşür