f. Paqqıltı səsi çıxarmaq, paqqapaq qaynamaq. Qazan paqqıldayır. // Qaynayan, yaxud bir qabın boğazından çıxan su haqqında
is. Təzə qozun üst göy qabığı. [Veys] …üstünə salınmış qurama yorğana, keçən il qoz palı ilə boyanmış bez mütəkkəyə işarə ilə dedi… Ə
top. Paltar, geyim, üst-baş; paltarlar. [Muzdur] …pal-paltarı öz tərtib və səliqəsi ilə bir-birinin üstünə dərişdirdi
bax paltarlı. Pal-paltarlı yatmaq
is. [fars.] 1. Minik üçün istifadə edilən heyvanların belinə qoyulan içi saman, ya küləşlə dolu primitiv yəhər
is. [“plan” sözünün danışıqda işlədilən təhrif olunmuş forması] Şəhərin bir neçə evdən ibarət hissəsi; məhəllə, küçə
is. [fars.] köhn. 1. Palan tikən usta. 2. İri qıyıq; çuvalduz
“Palanlamaq”dan f.is
f. Heyvanın dalına palan qoymaq; çullamaq (bax palan1 1-ci mənada). [Mürşüdoğlu:] Öküzü palanlayıb göndərdim
sif. Dalında palanı olan; çullu. Bir gün … palanlı ata minmiş bir qocanı darvazamızın ağzında durmuş gördüm
[lat. palatium – saray] 1. Xəstəxanalarda və müalicə müəssisələrində xəstələr yatan otaqlardan hər biri
is. Yundan və ya pambıqdan toxunma enli, uzun, qalın, xovsuz xalça növü. Hücrənin fərşi ibarətdi bir palazdan
sif. 1. Qulaqları çox yekə olan; iriqulaqlı, yekəqulaqlı. Palazqulaq adam. 2. məc. dan. zar. İri kağız pula zarafatla verilən ad
sif. Palaz toxumaq üçün yarayan, palaz toxumaq üçün ayrılmış. Palazlıq iplik
sif. və is. Palaz toxumaqla məşğul olan (adam)
is. 1. İslanaraq horra halına gəlmiş torpaq. Ayaqqabılarını palçığa batırmaq. – …Yolun palçığından tərpənmək olmayırdı
is. Palçıq (4-cü mənada) tutan və palçığı bənnaya verən bənna köməkçisi. Palçıqçı Bəşir donluğunu almış, borcları ilə tutuşduraraq evə qayıdırdı
is. Palçıqçının işi, peşəsi. Palçıqçılıqla məşğul olmaq
“Palçıqlamaq”dan f.is
f. 1. Palçıq vurmaq, palçıq sürtmək; malalamaq. Divarı palçıqlamaq. 2. Palçığa bulamaq (bulaşdırmaq), palçıqlı olmaq
“Palçıqlanmaq”dan f.is
1. məch. Palçıq vurulmaq, palçıq sürtülmək; malalanmaq. Divar palçıqlandı. 2. qayıd. Palçığa bulanmaq
“Palçıqlatmaq”dan f.is
icb. 1. Palçıq vurdurmaq, palçıq sürtdürmək; malalatmaq. Barını palçıqlatmaq. 2. Palçığa bulatmaq, palçığa bulaşdırmaq
sif. 1. Palçıq basmış, palçıqla örtülü. Palçıqlı yer. Palçıqlı səki. – Polad asfaltlı küçədən çıxıb, palçıqlı bir döngəyə girdi
is. Çoxlu palçıq olan yer; zığlıq, lehməlik. Palçıqlıqda batmaq
sif. və is. Bina tikmək üçün palçıq (4-cü mənada) hazırlayan. Palçıqtutan fəhlə. – Burada bənnalar, daşdaşıyanlar, palçıqtutanlar həvəslə, tər tökərək
is. [yun.] 250-350 min il əvvəl Avropa, Asiya və Afrikada yaşamış qədim insanlar; neandertal adamı
[yun.] Paleoqrafiya mütəxəssisi, qədim əlyazmaları tədqiqatçısı
[yun. palaios və grapho] Yazı tarixini, onun qrafik formalarının inkişaf qanunauyğunluqlarını öyrənən tarixifiloloji fənn
[yun. palaios və lithos] Daş əsrinin ən qədim dövrü. Paleolit əsri
[yun. palaios, ontos və logos] Qazıntı nəticəsində tapılan nəsli kəsilmiş ən qədim heyvan və bitkilərin tədqiqi ilə məşğul olan elm
“Paleontologiya”dan sif. Paleontoloji tədqiqat. Paleontoloji atlas
[yun.] Paleontologiya mütəxəssisi
[yun. palaios və zavros] Qazıntı nəticəsində tapılmış nəhəng kərtənkələ
[yun. palaios və zoe] Yerin geoloji tarixində mezozoy dövründən əvvəlki dövr. Paleozoy dövrü
is. bot. Qoza şəklində meyvəsi olan, möhkəm oduncaqlı, iri yarpaqlı ağac. [Dərviş:] Qoca baltanı götürüb, uzaqda duran palıd ağaclarının birinin böyrü
sif. Palıd ağacı olan, palıd ağacı bitmiş, palıd ağaclarından ibarət. [Qız dedi:] Nəbi ilə Həcərin oylaqlarından birisi olan Şırlanbulağın yanında sıx
is. Çoxlu palıd ağacı olan yer, palıd meşəsi. Palıdlıqda odun doğramaq
is. [fr.] 1. Rəssamın iş prosesində rəng qarışdırdığı nazik taxta parçası; sini, saxsı lövhə. 2. Rəssamın yaradıcılıq üslubuna xas olan bədii ifadə va
bax pal-paltarlı. Zərnigar xanım bu dəfə dinmədi. Elə pallıpaltarlı yerinə uzandı. İ.Şıxlı
[lat.] Uca, düz gövdəsinin başında yelpikvari budaqlardan ibarət tacı olan, isti ölkələrdə bitən həmişəyaşıl ağac
is. Çoxlu palma ağacı bitmiş yer
is. [lat.] tib. Xəstəni müayinə etmək üsulu
is. Əyinə geyilən hər növ geyim; libas. İş paltarı. Ev paltarı. Paltar tikdirmək. – Elçilər qızı təzə paltarda görəndə heyran-heyran bir-birlərinin üz
is. Paltar asmaq üçün xüsusi düzəldilmiş asqı aləti. İmran kişi papağını çıxardıb, dəmir paltarasılandan asdı
sif. Parçadan paltar biçən. Paltarbiçən qadın. // İs. mənasında. Parçadan paltar biçən usta, dərzi
sif. və is. İctimai yerlərdə gələnlərin paltarını saxlamaqla məşğul olan; qarderobçu. Paltarçı qadın
is. etn. Nişanlı qız üçün paltarlıq gətirmək və paltar biçmək mərasimi. Bir ildən sonra oğlan evi qız üçün paltar hazırlayıb qırmızı xonçalara qoyar v