PALÇIQÇI

is. Palçıq (4-cü mənada) tutan və palçığı bənnaya verən bənna köməkçisi.
Palçıqçı Bəşir donluğunu almış, borcları ilə tutuşduraraq evə qayıdırdı. C.Cabbarlı.

PALÇIQ
PALÇIQÇILIQ

Digər lüğətlərdə

моги́льный приуро́ченность тре́моло ультраконсерва́тор филе́й ша́йка-ле́йка вью́житься куве́йтцы ору́довать по пути́ полуфинали́ст пустова́то разроня́ть мразь abc blype cinerator picker playdown stair willie-waught аллегория вывод мучное обняться