sif. Yeddi mərtəbəsi olan, yeddiqat. Yeddimərtəbə ev. Yeddimərtəbə bina
“Yeddi”dən sıra sayı. Yeddinci sıra. Yeddinci nömrə. Həftənin yeddinci günü. – [Teymur] yeddinci sinfi bitirib, sənət məktəbinə girmiş, oranı da müvəf
sif. Yeddi yaşı olan. Yeddiyaşlı qız
sif. Yeddi yaşı olan. Yeddiyaşar at
is. 1. Heyvanı çəkib arxasınca aparmaq üçün boynuna və ya boyunduruğuna bağlanan ip. İnəyi yedəyindən tutub çəkmək
sif. Yedəkdə getməyi sevən (qoşqu heyvanı haqqında)
is. 1. Heyvanı yedəyə alan və ya qayığı yedəkdə çəkən adam. 2. Yedək maşınında, traktora qoşulan maşında və s
is. Yedəkçinin işi, vəzifəsi
“Yedəkləmək”dən f.is
f. 1. İpindən tutub öz arxasınca çəkmək. Atı yedəkləmək. – Bir azdan sonra bəyin də atını yedəkləyib gətirdilər
“Yedəklənmək”dən f.is
məch. 1. Yedəyə alınmaq. // Cilovundan tutulmaq. 2. Bir yerindən tutulub saxlanmaq
“Yedəklətmək”dən f.is
icb. Yedəyə aldırmaq
sif. Bağlı, cilovlu, yedəkdə olan. Yedəkli at
“Yedirilmək”dən f.is
məch. Yem, yemək və s. verdirilmək; yedirdilmək
“Yedirmək”dən f.is
f. Bir başqasına yemək vermək, yeməklə təmin etmək. [Qızılquşun] balaları yumurtadan çıxınca ovladığı quşları öldürüb qanını içər, sonra da qanı qusub
“Yedirtmək”dən f.is
icb. 1. Yeməyə sövq və ya məcbur etmək; yedirmək. 2. Yemək vermək, yem vermək, dən vermək. Heyvanları yedirtmək
“Yedizdirilmək”dən f.is
bax yedirilmək
“Yedizdirmək”dən f.is
bax yedirmək. Nəbi burada Həcərlə dincəlir, onu savaşlardan salamat çıxardan Boz ata tumar verir, arpa əvəzinə kişmiş yedizdirirdi
[alm. Gefreiter] Sıravi əsgərə verilən birinci hərbi rütbə və bu rütbəni daşıyan şəxs
is. [fars.] mus. Aşağı oktavanın birinci pilləsi
is. [fars.] Nərd oyununda – qoşa gələn təklər, cüt birlər
is. [fars.] Bir, bircə, tək, bir, yalnız, vahid. Yeganə övlad. – İndi yeganə bir çarə varsa, o da müdara etmək və vaxt qazanmaqdan ibarətdir
is. Təklik, vahidlik, ancaq bir olma. Urar ol həm yeganəlikdən dəm; Der ki: aləmdə hər nə var, mənəm
is. [alm.] 1. Ovçuluq təsərrüfatlarında ov haqqında qanuna nəzarət edən peşəkar ovçu. 2. Bəzi ordularda xüsusi nişançı polklarında xidmət edən əsgər
is. dan. 1. Ardı kəsilmədən iştaha ilə yemə (çoxları haqqında). Yehaye başlandı. 2. məc. Hərə bir tərəfdən yemə, mənimsəmə, dağıtma; kütləvi rüşvətxor
is. zool. 1. Avstraliyada yaşayan kirpiyəbənzər heyvan. 2. Avstraliyada yaşayan zəhərli ilan
say [fars.] klas. Bir (adətən bir sıra mürəkkəb sifətlərin “bir”, “tək” mənasında olan birinci tərkib hissəsi; məs
[fars.] köhn. Bir-birini, birbirinə, bir tərəf digər tərəfi (tərəfə). □ Yekdigəri ilə – bir-biri ilə
zərf [fars.] : yekbəyek gəlmək – üz-üzə gəlmək, müxalifət göstərmək, toqquşmaq, sözü düz gəlməmək. Axı belə ağır bir zəmanədə böyüklərlə bu cür yekbəy
sif. və zərf [fars. yek və ər. cəhət] klas. Həmrəy, həmfikir, yekdil. Mən yekcəhətəm təriqətimdə. Füzuli
is. köhn. Həmrəylik, həmfikirlilik, yekdillik. Sənə ancaq yekcəhətlik və yekdillik lazımdır [ki], revolyusiya edib übudiyyətdən nicat tapasan
sif. [fars. yek və ər. cins] Eynicinsli, eyni cinsdən olan, eyni xarakterli, eyni keyfiyyətli, eyni tərkibli
sif. [fars.] Fikri, hissi, rəyi bir olan; həmrəy. Yekdil qərar. // Zərf mənasında. [Mirzə Həsən:] Şura hökumətinin təkliflərini ürəkdən, yekdil, yekcə
is. Fikir, rəy birliyi; həmrəylik. Yekdillik göstərmək
sif. 1. Həcmcə, boyca, cüssəcə böyük, iri. Yekə daş. Yekə ağac. Yekə bədən. – Yekə başın faydası yoxdur, içində beyin gərək
zərf Böyük-böyük, iri-iri. [Pərinisə ərinə:] …Eşşəyin üstə yekə-yekə çuvallar çatılmışdı. C.Məmmədquluzadə
sif. 1. Başı böyük olan. Yekəbaş adam. 2. məc. Çətin qanan, höcət, kənək; qaba, mərifətsiz adam. Gör yekəbaş, gönüqalın axmaq, malımı nə günə salıb! M
bax yekəbaş 1-ci mənada
is. Qanmazlıq, qabalıq, kobudluq
sif. Bığları yekə olan. Sonra yekəbığlı, yoğunqarın bir fəhlə çıxıb danışdı. Qantəmir
sif. Burnu yekə olan. Yekəburun oğlan