YEDİRMƏK

f. Bir başqasına yemək vermək, yeməklə təmin etmək.
[Qızılquşun] balaları yumurtadan çıxınca ovladığı quşları öldürüb qanını içər, sonra da qanı qusub balalarına yedirər. A.Şaiq.
Fəqət bir hal [Murada] çox ağır gəlirdi: arvadının qazanıb onu yedirməklə bəsləməsi. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YEDİRMƏK YEDİRMƏK [Pirverdi] uşağı doyunca yedirmir.. (A.Şaiq); BƏSLƏMƏK Cəm edəçək tarlasının hasilin; Bəsləyəcək ailəsin, həm elin (M
YEDİRMƏ
YEDİRTMƏ

Digər lüğətlərdə

боро́нный бродя́жить доте́чь некрологи́ческий непритяза́тельный состри́ть теснова́тый усло́вность вы́стрел малохо́женый отогну́ться по-людски́ приседа́ть промете́й розоволи́цый согрева́тельное ляз раут терпентин dialectics microform orbitary аскет Интернационал утвердиться