icb. Başqasına yamaq vurdurmaq, yamaq işi gördürmək. Corabı yamatmaq
“Yamsılamaq”dan f.is
f. Başqasının danışığını, hərəkətlərini və s.-ni mümkün qədər eyni ilə təkrar etmək; təqlid etmək. [Təlxək] üzünə dəridən bir üzlük taxıb aşağıda oyun
“Yamsılanmaq”dan f.is
məch. Təqlidi çıxarılmaq
“Yamsılatmaq”dan f.is
icb. Yamsılamağa məcbur etmək
bax yaşmaq. Məni görüncə [Mələk] …donub, yamşağı ağzına çəkib qönçə dəhanını gizlətdi. A.Divanbəyoğlu
bax yaşmaqlı
“Yamşanmaq”dan f.is
bax yaşmanmaq
bax yaşınmaq
sif. Çox yastı olan, tamamilə yastı vəziyyətdə olan
sif. Tamamilə yaşıl, çox yaşıl. Yamyaşıl parça. Yamyaşıl boya. // Tamamilə göyərib yaşıllaşmış. Yamyaşıl tarlalar
is. 1. Tərəf, ətraf. Yanlarda düşmən qalmamışdı. H.Nəzərli. [Güldəstə:] Məktub bu yandadı. H.Seyidbəyli
yan-yan baxmaq – nifrətlə yuxarıdan-aşağıya, əyri-əyri baxmaq; saymazyana, ikrahla baxmaq. Qoçular, quldurlar qatar taxardı; Fağır-füqəraya yan-yan b
zərf Yanaşı olaraq, bir-birinin yanında, bir-birinin yanınca. Yan-yana oturmaq. Yan-yana durmaq. Yan-yana qoymaq
bax yan-yana. [Cəmilə və Mirzağa] ahəstə addımlarla yan-yanaşa olaraq mədənlərin arası ilə uzanıb gedən şose ilə gedirdilər
bax yancaq
zərf Yan tərəfi ilə, yanı üstə, yaxud bir yanını irəli verərək. Göyərçin bir yanı üstə çevrildi, yan-yanı bir qədər uçub çayın ortasına düşdü
is. Ətraf, ətraf sahə, həndəvər, yaxınlıq, yan. Yan-yörəyə baxmaq (göz gəzdirmək). – Yan-yörəmdən gəlib-gedən çox idi; Mənə amma kömək edən yox idi
qoş. dan. 1. Ötrü, üçün, üzündən (səbəb bildirir). Ta kim məqami tərk edəndə; Səndən yana əzm edib gedəndə
zərf 1) yanan vəziyyətdə, yanar halda ikən, yanaraq; 2) qovrula-qovrula, əzab və iztirab çəkə-çəkə, acıq çəkə-çəkə
is. 1. Yandıqda istilik, alov verən hər şey (odun, kömür və s.). Yanacağı bol olanlar buxarılarını qalamış, təndirlərini yandırmış, evlərini isidib ai
sif. Yanacağı olan, yanacaqla işləyən
1. sif. Yanacağı olmayan. 2. zərf Yanacaq olmadan. [Mehriban Zeynalın] işsiz qaldığı günlərində aclığını, çılpaqlığını açıb söyləmədiyi kimi, bir çox
is. Yanacaq yoxluğu, yanacaq qıtlığı, yanacaq olmadığı vəziyyət və şərait. Traktorlar yanacaqsızlıq üzündən işsiz durmuşdur
zərf 1. Yan tərəfə çevrilmiş vəziyyətdə, yan tərəfini irəli verərək, çiynini irəli verərək, böyrünü qabağa verərək, yarıdönmüş halda
is. Üzün almacıq sümüyündən çənəyə qədər olan qismi. Yanağından öpmək. Qırmızı yanaq. – Yanaq üzrə saçın tavusa bənzər; Ki, seyri cənnətül-məvayə düşm
Adətən yanağın övsafını təyin edən sifətlərə qoşularaq işlənir. Bir-birinə həmdəm iki növcavan; Biri güldür, biri gülgəz yanaqlı
sif. Odpüskürən, alovsaçan, atəşsaçan, odsaçan, odlu. // Alışqan, tezodlanan, tezalışan, tezyanan. Yanar maddələr
sif. Yanmaqda olan. Yenə məni yanar-yanar odlara; Dağılmış ayrılıq saldı, sevdiyim! M.V.Vidadi
“Yanaşdırılmaq”dan f.is
məch. Yaxınlaşdırılıb dirədilmək, yan-yana edilmək (qoyulmaq), kip yaxınlaşdırılmaq
“Yanaşdırmaq”dan f.is
f. Yanbayan etmək, kip yaxınlaşdırmaq, yanbayan qoymaq, yaxınlaşdırıb birləşdirmək, bir-birinə dirəmək
zərf 1. Bir-birinə yaxın vəziyyətdə, bir-birinin yanında; yanbayan, yanyan. Yanaşı oturmaq. Yanaşı qoymaq
zərf Yanaşı, bitişik; yanaşmış, bitişmiş vəziyyətdə
is. Yanaşı olma, yanbayan olma; bitişiklik
sif. 1. Yanaşmaq, yaxınlaşmaq mümkün olmayan, yanına varıla bilməyən; əlçatmaz. Yanaşılmaz bir yer. 2
is. Yanaşmaq, yaxınlaşmaq mümkün olmama; əlçatmazlıq
“Yanaşmaq”dan f.is. Əsgərlərin gülərüzlə onlara yanaşması bizim qorxulu olmadığımızı bildirdi. H.Nəzərli
f. 1. Yaxınına, yanına gəlmək; yaxınlaşmaq, yanbayan olmaq. O, mənə yanaşıb qolumdan tutdu. Birisi ona yanaşıb nə isə dedi
yanbaş atmaq dan. – boyun qaçırmaq, danmaq
bax yan-yana. Yanbayan oturmaq. – Onda görürsən yıxılıb yanbayan; Bir neçə növrəstə cavan laybalay. M
is. Omba, yan. [Vəli:] …Başın üçün, Cavad bəy, yanbızına dəyənəyi belə yapışdırdım ki, küçük kimi zingildədi
“Yanbızlamaq”dan f.is
f. dan. Yanbızı (yanı) ilə itələmək, vurmaq
is. dan. Sağrı, yan (bax yan 5-ci mənada). Əli qara öküzün yancağına bir çubuq vurdu. F.Xoşginabi. □ Yancaq ağrısı dan
“Yancaqlamaq”dan f.is