“Yalvarıb-yaxarmaq” dan f.is
f. Həddindən artıq yalvarmaq, çox yalvarıb xahiş etmək. Ənvər yalvarıb-yaxardı. Müşkünazın qarşısında diz çöküb dil çıxartdı, tövbə eləyib üzr istədi
“Yalvarıb-yapışmaq” dan f.is
f. dan. Yalvarıb əl çəkməmək, həddindən artıq yalvarmaq. Qarı gəldi darvazanın ağzına. Qəssaba çox yalvarıb-yapışdı
sif. Yalvarmaq tərzində olan; xahişedici. Yalvarıcı səs. Yalvarıcı baxışlar. Yalvarıcı nəzərlə. Yalvarıcı tonda
is. Yalvarma, yalvarıb-yaxarma, yalvarmaq tərzində olan xahiş. Qulaqlarımda Qönçənin iniltiləri, çığırtıları, yalvarışları eşidilirdi
“Yalvarışmaq”dan f.is
qarş. Yalvarmaq (çoxları haqqında)
“Yalvarmaq”dan f.is
f. Birinin könlünü yumşaldıb bir şeyə razı etmək üçün öz nəfsini alçaldaraq təkidlə acizanə xahiş etmək, rica etmək
“Yalvartmaq”dan f.is
icb. Yalvarmağa məcbur etmək
is. tar. Orta əsrlərdə monqol işğalına məruz qalmış ölkələrdə, o cümlədən Azərbaycanda mövcud olmuş nəqliyyat və rabitə məntəqəsi (rus dilində işlədil
is. İnsan əti yeyən vəhşi. // Vəhşi, adamyeyən. [Şeyda:] Sakit ol, anacan, Mudrov nə adamyeyəndir, nə yam-yam
is. Dağın, təpənin ən yüksək nöqtəsindən aşağıya mayili səthi. Dağ yamacı. Yamaca qalxmaq. – Sürü-sürü qoyunları çoban yamacda otladar; Alar ələ papağ
sif. Yamacı olan. Sakit liman şimaldan sıldırım qaya ilə, qərbdən və cənubdan yastı yamaclı alçaq dağlarla araya alınmışdı
is. Yamaclı yer, yamaclar çox olan yer
is. 1. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini qapayıb örtmək üçün həmin (və ya başqa) materialdan oraya tikilən və ya yapışdırılan qumaş və s
sif. Başdan-ayağa yamaqlı, hər yerinə yamaq vurulmuş. Yamaqyamaq şalvar. – Sanırsan ki, indi yıxılacaqdır; Əynində paltarı yamaq-yamaqdır
is. Yamanması lazım olan hər şey, yamanmalı paltar və s. Arvad kişinin yerini saldıqdan sonra taxçanı-boxçanı axtarıb yamaq-yırtığını tikərdi
is. Yamaq yamamaqla məşğul olan adam; pinəçi. Ayaqqabıları yamaqçıya ver. // Paltaryamayan. [Əntiqənin] böyüyü-zadı yoxdur, iki il olar ki, atası yata
“Yamaqlamaq”dan f.is
f. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini yamaqla qapamaq, yamaq vurmaq; yamamaq
“Yamaqlanmaq”dan f.is
məch. Yamaq vurulmaq
“Yamaqlatmaq”dan f.is
icb. Bir şeyə yamaq vurdurmaq
sif. Yamağı və ya yamaqları olan, yamaq vurulmuş; yamanmış. Yamaqlı paltar. Yamaqlı palaz. – Arvad Cumanın … yamaqlı çəkməsini geydi
1. sif. Yamaq üçün yararlı. Yamaqlıq dəri (parça). 2. is. Yamaq. Savadın əlində köhnə bir dəsmal; Yamaqlıq salınmış çox yerdən xal-xal
sif. Yamağı olmayan, yamaqsız ayaqqabı
“Yamamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini təmir etmək. Şalvarın dizlərini yamamaq. Corabları yamamaq
sif. 1. Pis. Yaman arvadlının evi cəhənnəmdir. (Ata. sözü). Biçarə münəccimbaşı yaman (z.) halda idi
zərf Birtəhər, güc-bəla ilə; nə pis, nə yaxşı. İşi yaman-yaxşı görüb qurtardıq. – [Hacı Mehdi:] Allaha şükür, görürsən, beləcə, yaman-yaxşı dolanırıq
1. sif. Böhtançı, şər, pis. [Sitarə:] Allah sizi saxlasın yaman-yaman dillərdən. C.Cabbarlı. 2. zərf Pis-pis
sif. 1. Yaman, pis. Aşıq yamanca deyil; Xalın yamanca deyil; Günümüz belə keçsə; Yenə yamanca deyil. Sarı Aşıq
“Yamanlamaq”dan f.is
f. 1. Pisləmək, töhmətləndirmək, pisinə danışmaq. …Yazıq məşədilər, gündə sizi qəzetlərdə yamanlayırlar ki, siz cümə günləri dükanları açıb alış-veriş
“Yamanlaşmaq”dan f.is
f. Pisləşmək, xarablaşmaq, daha da pis olmaq
sif. məh. Yaman şişi (yarası) olan (bax yaman 5-ci mənada). Yamanlı at
is. Pis iş; pislik. Yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidir; Yamanlığa yaxşılıq ər kişinin işidir. (Ata
“Yamanmaq”dan f.is
1. məch. Yamaq salınmaq (vurulmaq), calaq salınmaq. [Minayə] …bəzi yeri bir neçə dəfə yırtılıb yamandığına görə, hava buraxan körüyünə diqqət edirdi
f.sif. Yamaq vurulmuş (tikilmiş); yamaqlı. Şalvarın yamanmış dizləri. Yamanmış köynək. Yamanmış paltar
“Yamatdırılmaq”dan f.is
məch. Başqası vasitəsilə yamatmaq. Ayaqqabıların hamısı yamatdırılmışdır
“Yamatdırmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə yamatmaq, başqasına yamatmaq. Ayaqqabıları yamatdırmaq
“Yamatmaq”dan f.is