is. [ər.] köhn. Hörmət əlaməti olaraq birini görməyə, biri ilə görüşməyə gəlmə; görüşə gəlmə; vizit. Münəccimbaşı Mirzə Sədrəddin qibleyi-aləmin ziyar
is. Ziyarət edən adam, ziyarətə gedən (gələn) adam. Qayıdan ziyarətçilər qəsəbədə qalanlardan əhvalatı təfərrüatı ilə öyrənmək istəyirlər
is. Ziyarət işi, ziyarət etmə
is. [ər. ziyarət və fars. …gah] Ziyarət yeri, ziyarət üçün gedilən yer. [Şeyx Kəbir:] Qapılıb hissə olmasan gümrah; Olacaq məqbərin ziyarətgah
is. Dərinin üstündə əmələ gələn müxtəlif böyüklükdə düyüncüklər. □ Ziyil tökmək – çoxlu ziyil əmələ gəlmək, ziyillə örtülmək
is. Xırda, kiçik ziyil
“Ziyildəmək”dən f.is
f. Üşümək, soyuqdan titrəmək, tir-tir əsmək
sif. Ziyili olan, ziyillə örtülü olan. Ziyilli qurbağa. Ziyilli əl
is. Ziyilli olma, ziyil çıxarma, ziyillə örtülü olma
bax dəmrovotu. Ziyilotu və ya dəmrovotu köhnə daş divarlarda, meşə kənarlarında, əkinlərdə və zibilli yerlərdə bitən və narıncı süd şirəsi olan çoxill
is. xüs. 1. Metalları qaynaq yolu ilə bir-birinə yapışdırma, calama, birləşdirmə, qaynaq. // Metalda qaynaq, calaq yeri
“Zodlamaq”dan f.is
f. xüs. 1. Zod qoymaq, qaynaq yolu ilə calamaq (dəmiri). 2. Metalı döyməklə uzatmaq
sif. dan. 1. Zodu (1-ci mənada) olan. Zodlu balta. – Gəldilər təzələr, ağzı çox odlu; Kotan yaxşı qaçar olanda zodlu
is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları
is. Yeməli, qırmızı meyvəsi olan bərk oduncaqlı ağac (kol). Zoğal 5-6 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən kol və ya ağacdır
is. Zoğal və ya zoğal qurusu ilə bişirilən aş
sif. Zoğal rəngində, tünd-qırmızı. Zoğalı parça. – …Vaqif isti kürkünü soyundu, nökərlərdən biri onun çiyninə zoğalı çuxasının üstündən samur xəzli ip
is. Çoxlu zoğal ağacı bitən yer, zoğal ağacları bol olan yer
“Zoğlamaq”dan f.is
f. 1. Zoğ atmaq, zoğ vermək, ağacın kökündən zoğlar çıxmaq. 2. Yerə yeni kök atmaq
“Zoğlanmaq”dan f.is
f. Öz-özünə zoğ atmaq, cücərib çıxmaq, uzanmaq, boy atmaq; pöhrələnmək
sif. Zoğu, zoğları, pöhrəsi olan. Zoğlu ağac
1. “Zoqquldamaq”dan f.is. 2. is. Yaranın, çibanın irinləməyə, yetişməyə başladığı zaman dərin və bərk ağrıması, sancması, göynəməsi
f. dan. 1. İrin, çirk etməyə yaxın bərk ağrımaq, sancmaq, göynəmək (yara). Çibanım zoqquldayır. – Balaqardaş, … canım sənə qurban, o zəhrimarı tezcə g
is. Davamlı, bərk və dərin ağrı, sancı, bərk sızıltı (bax zoqquldama). [Bəyin] gicgahlarından qalxan zoqqultu ona əziyyət verirdi
1. sif. Uzun zolaq şəklində olan, zolaq şəklində kəsilmiş. Zol gön. Zol taxta. // is. Zolaq şəklində kəsilmiş gön, dəri və s
zərf 1. dan. Düz, birbaş. Zol getdim şikayətə. 2. Arasıkəsilmədən, həmişə, daima, tez-tez. Zol fikir içindədir
zərf Tez-tez, arasıkəsilmədən, mütəmadiyən. Zol-zol baxmaq
sif. Zollar, zolaqlar şəklində olan. // Üzərində zolaqlar olan. Zol-zol parça. □ Zol-zol etmək – 1) bax zol çəkmək (“zol1”də); 2) zolaqlar şəklində iz
is. dan. Uzun nazik ağac, düz dirək. Çardağın böyründən bir zola qoymasaq, uçacaq. // Uca ağaclardan meyvə çırpmaq üçün uzun, düz, nazik ağac
is. 1. Bir endə olan uzun forma, bir şeyin bir endə olan dar, uzun parçası. Dəmir zolağı. Kağız zolağı
sif. Zolaqlar şəklində olan. Zolaq-zolaq tarlalar. – Qurtuluş güllələri zolaq-zolaq qızartdı havanı. R
sif. Zolaqlar arasında olan. Meşə zolağı havanın hərarətinin zolaqarası tarlada da aşağı olmasına kömək edir
sif. Üzərində zolaqları olan, zolaq-zolaq. Üstü zolaqlı qovun. Zolaqlı bəbir. // Üzərində müvazi xətlər, cizgilər olan
“Zollamaq2”dan f.is
“Zollamaq1”dan f.is
f. vulq. 1. Uzun, möhkəm bir şeylə bərk vurmaq, ilişdirmək, çəkmək. Dəli şeytan deyir ki, bir dəyənək; Mollanın zolla başına zirək
f. dan. Zolaqlar şəklində kəsmək, zol-zol etmək. Gönü zollamaq
“Zollanmaq”dan f.is
məch. vulq. 1. Bərk vurulmaq, ilişdirilmək, döyülmək. 2. Yararsız bir şey kimi atılmaq, tullanmaq
“Zollatmaq”dan f.is
bax zollamaq2. Qəflətdə yatıb, ad batırıb, nam alırız biz; Başa yumruq zolladırız, kam alırız biz. M
is. [rus.] Buxar maşınlarında buxarpaylayıcı mexanizm
is. məh. Arxın içindən bellə alınıb kənarlarına qoyulan sulu palçıq. Zom vurmaq
“Zomlamaq”dan f.is
f. məh. Arxın içindəki palçığı bellə götürüb bənd şəklində kənarlarına yığmaq, bənd vurmaq. Arxı zomlamaq
[yun.] Hər hansı bir ümumi əlamətinə görə səciyyələnən müəyyən ərazi sahəsi; qurşaq, rayon. Arktik zona