BARABAN

[ rus. ]
1. İki üzünə dəri çəkilmiş, içiboş, enli, silindrşəkilli, ağacla vurularaq çalınan çalğı aləti; təbil, nağara.
Axşamüstü Tərlan yenə baraban səsi eşidib yola sarı baxdı… M.Hüseyn.

2. tex. Müxtəlif maşınlarda və mexanizmlərdə: içiboş silindr şəklində detal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BARABAN baraban bax təbil

Omonimlər

  • BARABAN BARABAN I is. Təbil. Çalındı tunc, baraban, ordu döndü dənizə… (A.İldırım). BARABAN II is. tex. Müxtəlif maşınların və mexanizmlərin silindr şəkilli h

Etimologiya

  • BARABAN Daram (səs çıxarmaq) kəlməsi ilə qohumdur, əvvəl daraban olub, sonra distant (uzaq) assimilyasiya (uyuşma) nəticəsində baraban şəklinə düşüb (üçüncü h
BAR-İLAHA
BARABANÇI
OBASTAN VİKİ
Baraban
Baraban - iki üzünə dəri çəkilmiş, içiboş, enli, silindrşəkilli, ağacla vurularaq çalınan musiqi aləti.

Digər lüğətlərdə