BELBAĞLAMA

is. etnoqr. Keçmişdə gəlin köçürüldüyü zaman oğlanın yaxın qohumlarından birinin dəsmal və s. ilə gəlinin belini bağlama adəti.
Belbağlamanın icrasından sonra, Kiçikbəyimin bir qoluna İbrahim xan, o birisinə Vaqif girib, kallayının ortasına gətirdilər. Çəmənzəminli.

BELBAĞI
BELÇİKALI

Digər lüğətlərdə

вмерза́ть лежебо́чничать многопарти́йность недосто́йно прое́кция размеща́ть тьфу дозрева́ть моги́льщик надерзи́ть неда́внишний ответвля́ться перема́зываться пла́ванье пои́лец-корми́лец приса́харивание пресловутый сплетни individualistic liliaceous pandemic visagiste астматик недохватка сровнять