BELBAĞLAMA

is. etnoqr. Keçmişdə gəlin köçürüldüyü zaman oğlanın yaxın qohumlarından birinin dəsmal və s. ilə gəlinin belini bağlama adəti.
Belbağlamanın icrasından sonra, Kiçikbəyimin bir qoluna İbrahim xan, o birisinə Vaqif girib, kallayının ortasına gətirdilər. Çəmənzəminli.

BELBAĞI
BELÇİKALI

Digər lüğətlərdə

выжида́тельный лебёдушка меща́не надруга́ться одноле́тка эмпире́й яснови́дец Бли́жний Восто́к вое́нный короты́шка симульта́нный уноси́ть bur oak carrier-borne compressible dismember gin-trap gobemouche junk-ring propyl scorch welcome home what-d'ye-call-'em wooly отгореть